Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Καί τρόπων μέτοχος...».

Κοντάκιον: «Ὡς Ἱεράρχην τίμιον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Νίκην ἔχων, Χριστέ... – Σήμερον ὁ Χριστός... –  Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... –  Διά παντός εὐλογοῦν­τες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἀγκίστρῳ τῆς χάριτος σοφῶς... – Ἀγγέλοις ὁμότιμον τόν νοῦν... – Ἐμφιλοσοφώτατα Θεῷ...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Δεῦτε συμφώνως οἱ πιστοί...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... – Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τῆς οὐρανίου γνώσεως...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Νεῦσον παρακλήσεσι...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τῷ ἑκουσίῳ καί ζωοποιῷ σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Ὁ τήν εὐλογημένην...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τῷ Παύλῳ τῷ θείῳ μαθητευθείς...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ὡς τοῦ Σκεύους ὑπάρχων...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τοῦ Ἡλίου νεφέλη...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου βαθέος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τῷ Παύλῳ Διονύσιε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐν τῇ σεπτῇ κοιμήσει σου...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... – Ἡ ταφή σου, Δέσποτα... – Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης...» καί  2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Ἀγκίστρῳ τῆς χάριτος σοφῶς... – Ἀγγέλοις ὁμότιμον τόν νοῦν... – Ἐμφιλοσοφώτατα Θεῷ...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος».

Δόξα: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Ὄρθρος ἦν βαθύς...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ἀγγελικαί δυνάμεις...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Καθώς θέλετε, ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι...» (Λουκ. ς΄ 31-36).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.