Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Ε΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός...».

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Σέ τόν σταυρωθέντα...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος... – Ἡ βασιλεία σου, Χριστέ...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Θεοπατόρων· «Τόν Θεοπάτορα πάντες... – Τῶν Προφητῶν τάς προῤῥήσεις... – Τόν Ἀδελφόθεον πάντες...», ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 26ην Δεκεμβρίου

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ...» (26ῃ Δεκεμβρίου).

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Τίς Θεὸς μέγας...», μετά τῶν πρό  αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ­ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...»

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Ἱερέων μνήμη...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Βηθλεέμ συνέδραμον ποιμένες...» (26ῃ Δεκεμβρίου).

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Θεοπατόρων· «Εὐαγγελίζου Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς καί ἐν φάτνῃ ἀνακλιθείς διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...».  

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί...» καί· «Τί θαυμάζεις, Μαριάμ...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Μνήστορος· «Χριστοῦ θεράπων μακάριε...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Μνήστορος· «Πατρός ὡς ἀληθῶς...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῶν Θεοπατόρων· «Χορός τῶν Προφητῶν...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Θεοπατόρων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν.

Καταβασίαι: Αἱ ἰαμβικαί· «Ἔσωσε λαόν...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...».

         «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...». 2.– Τῶν Θεοπατόρων· «Σύν Ἰακώβῳ μέλψωμεν...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί  2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Εὐφραίνεσθε, δίκαιοι... – Θεοτόκε Παρθένε... – Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν... – Ὁ Πατήρ εὐδόκησεν... », μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». β΄.– «Ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος καί οὐ μεταμεληθήσεται».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αἷμα καί πῦρ...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ ἀόρατος φύσις...» (26ῃ Δεκεμβρίου).

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἡ Γέννησίς σου...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 3.– Τῶν Θεοπατόρων· «Εὐαγγελίζου Ἰωσήφ...»  καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...».

Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...».

Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...» (Γαλ. α΄ 11-19),  μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναχωρησάντων τῶν Μάγων...» (Ματθ. β΄ 13-23), ζήτει τοῦτο μετά τήν 29ην Δεκεμβρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...».

Κοινωνικόν: «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐ­τοῦ. Ἀλληλούια».

        «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.