Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ι΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά  Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...»   καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Παῦλος ὁ θεσπέσιος... – Ἄρειον τόν ἄθεον... – Δρόμον ἐκτελέσαντα... – Παῦλε παμμακάριστε...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀρχιερατικήν στολήν ἐνδυσάμενος...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυρῷ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖκες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀσκήσεως τό πέλαγος...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ θαύματος καινοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱεράρχου· «Θεία πίστεως ὁμολογία...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τά τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῆς πίστεως ἔρεισμα...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὡς τοῦ Σκεύους ὑπάρχων...». 2.– Δόξα· «Δόγμα ἔνθεον ἐπικρατύνας...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τόν Παῦλον ἐκμιμούμενος...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεόν σαρκί ὅν ἔτεκες...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Παῦλος ὁ θεσπέσιος... – Ἄρειον τόν ἄθεον... – Δρόμον ἐκτελέσαντα... – Παῦλε παμμακάριστε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». β΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν».

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Θεία πίστεως ὁμολογία...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...». 

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος...» (Γαλ. β΄ 16-20).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ Ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις προσ­ῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» (Λουκ. η΄ 41-56).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.