Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...».

Κοντάκιον: «Ὅταν ἔλθῃς ὁ Θεός...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ²²

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς τοῦ βαρέος ἤχου· «Ἆρον σου, ὦ ψυχή μου... – Βλέψον σου τά παράνομα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῶν Ἀσωμάτων· «Φλόγα πυρός τούς Ἀγγέλους...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (11ῃ Μαρτίου)· «Σωφροσύνης ἐπώνυμος... – Θεολόγου ἐκ στόματος... – Τῇ σαρκί καθ’ ὑπόστασιν...».

 Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Κατακρίσεως λύτρωσαι...».

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Λιχνευσάμενοι, τήν πρώτην ὑπέστημεν γύμνωσιν...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Μάρ­τυρες Κυρίου...», μετά τῶν στίχων αὐτῶν.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ...».

Ἀπόλυσις.

 

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
 

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν, ὡς εἴθισται.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ...».

Καθίσματα: Τά 2 Κατανυκτικά Καθίσματα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ βαρέος ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Ἔχουσα ψυχή μου... – Τοῦ Τελώνου τήν μετάνοιαν...», τό Μαρτυρικόν· «Οἱ Ἅγιοί σου Κύριε...» καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τιμιωτέρα τῶν ἐνδόξων Χερουβείμ...». Τῆς β΄ Στιχολογίας τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ἠνέῳκται τῆς θείας μετανοίας...» καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τάς χεῖρας σου τάς θείας...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν. Ἡ γ΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς τοῦ βαρέος ἤχου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «ᾨδήν ἐπινίκιον, ᾄσωμεν πάντες...» (Εἱρμός α΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου).

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Τοῖς λόγοις ἐκόσμησας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἐκαίνισας Ἄχραντε...». Ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν καί οἱ ἀντίστοιχοι τοῦ Μηναίου ἄνευ τῶν Εἱρμῶν.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Θύσω σοι, μετά φωνῆς...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...».

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς ἡμέρας.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.Ἡ ζ΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ.

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Ὕμνον σοι, προσφέρομεν...» (Εἱρμός η΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Σέ τήν ὁραθεῖσαν πύλην...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Ὁ οὐρανόν τοῖς ἄστροις...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν ἀγγέλων...».

«Σοί δόξα πρέπει...».

Δοξολογία: (Χῦμα).

Πληρωτικά.

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάντα τόν χρόνον...», δίς καί τό  Μαρτυρικόν· «Τῶν Ἁγίων Ἀθλοφόρων...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Ἐνεπλήσθημεν τῷ πρωΐ τοῦ ἐλέους σου...» καί· «Καί ἔστω ἡ λαμπρότης Κυρίου...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀσπόρως συνέλαβες...».

          «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...».
 

Τρισάγιον.
 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον τό εἰς τό τέλος τοῦ Ὄρθρου· «Ὅτι πάντων ὑπάρχεις...».

Ἐκτενής.

Ἀπόλυσις.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τά καθ’ ἡμέραν.

Εἴσοδος.
 

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς ἡμέρας· «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Γ΄ Ἰω. 1-15).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Λουκ. ιθ΄ 29-40, κβ΄ 7-39).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.

22. Αἱ καθημεριναί Ἀκολουθίαι ἀπό σήμερον καί ἑξῆς μέχρι τοῦ Σαββάτου ψάλλονται κατά τήν τάξιν τοῦ ΤΜΕ σελ. 322 § 13, δι’ ὅ καί ἡ τυπική διάταξις σήμερον ἀναγράφεται ἐνταῦθα ἀναλυτικώτερον.