Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Α΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου συνέτριψας...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Πάτερ Ἰωάννη Ὅσιε... – Πάτερ Ἰωάννη ἔνδοξε... – Πάτερ Ἰωάννη Ὅ­σιε...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ Θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ­ρῶ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖ­κες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τόν ἐπί γῆς Ἄγγελον...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ θαύματος καινοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ³⁹.

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν τρεῖς θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 13) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ὡμοιώθην ἐγώ...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι.» καί 3.– Τοῦ Ὁσίου· «Ἐν φωτί ἀΰλῳ καί νοητῷ...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες  εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ὁσίου (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν ἄχραντον Σταυρόν σου...». 2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς ἀρεταῖς πρός οὐρανόν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ἐπί θρόνου Χερουβίμ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα Μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (25ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Τοῦ κόσμου τήν εὐπάθειαν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Κυρίως Θεοτόκον σε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Πάτερ Ἰωάννη Ὅσιε... – Πάτερ Ἰωάννη ἔνδοξε... – Πάτερ Ἰωάννη Ὅσιε...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». β΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε ἐργασώμεθα...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Τῷ Ἀβραάμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός...» (Ἑβρ. ς΄ 13-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ δ΄ ἤχου· «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε·  πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» (Μᾶρκ. θ΄ 17-31).

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...».

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...».

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...».

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τά τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Ἤθελον δάκρυσιν ἐξαλεῖψαι... – Τίς χειμαζόμενος... – Πλῦνόν με τοῖς δάκρυσί μου... – Πρόβατόν εἰμι...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Μεγίστους ἐν καιρῷ... – Τόν χρόνον τῆς νηστείας... – Ὑπερμεσάσαντες ταύτην...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (15ῃ Ἀπριλίου)· «Πρός ἐπίπονα σκάμματα... – Ὠμοτάτως ξεόμενος... – Ἱερῶς πυρπολούμενος...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ὡς Θεοῦ Μήτηρ ἄφθορος ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἀπόστιχα: Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ τόν ἀμπελῶνα φυτεύσας...», «Λῃσταῖς λογισμοῖς...» καί τό Μαρτυρικόν· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀρχαγγελικῶς ἀνυμνήσωμεν...».

Τρισάγιον.

κτλ. ὡς καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς.

38. Τήν αὐτήν Κυριακήν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας ἐν Χαλκιδικῇ, συνεορτάζεται καί ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Θεωνᾶ, Ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης, κτίτορος καί ἀνακαινιστοῦ αὐτῆς.