Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Β΄.

 

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τό προσταχθέν...».

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρ­χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁσίας· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό  πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Ἐθαυματούργησε, Χριστέ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆρα Χριστόν...», καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος ...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Τά τῆς ψυχῆς θηρεύματα...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ θαύματος καινοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῆς Ὁσίας· «Ἐν σοί μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ⁴⁰.

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν τρεῖς θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ
 

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 13) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παρεῖκάς με πλούτῳ τῶν ἡδονῶν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῆς Ὁσίας· «Πόθῳ τήν φωσφόρον...» μετά στίχου· «Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες  εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ὁσίας, (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ὁσίας· «Τά σκιρτήματα πάντα...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Εἰς ἰλύν ἐνεπάγην...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (25ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...». 2.– Τῆς Ὁσίας· «Ὑπόδειγμα μετανοίας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι:  1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁ­σίας τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατηύθυνε τά διαβήματά μου».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον Σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
 

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».
 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τῆς Ὁσίας· «Ἐν σοί, μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Χριστός παραγενόμενος ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. θ΄ 11-14), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καί διατηρήσαις ἡμᾶς – Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τούς δώδεκα...» (Μᾶρκ. ι΄ 32-45).

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...».

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...».

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα· «Ἐν σοί, μῆτερ ἀκριβῶς...».

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ πλ. α΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Κύριε, ἁμαρτάνων οὐ παύομαι... – Κύριε, καί τόν φόβον σου... – Οἴμοι! τί ὡμοιώθην ἐγώ... – Τά πλήθη τῶν πταισμάτων μου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ­όμοια τοῦ Τριῳδίου· «Πτωχεύσας ὁ πλούσιος... – Κακίαν ἐ­πλούτισα δει­νῶς... – Τήν ἕκτην τῶν σεπτῶν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (22ᾳ Ἀπριλίου)· «Ἱερομύστης τοῦ Λόγου... – Ταῖς οὐρανίαις ἀκτῖσι... – Τοῦ ἀμπελῶνος ἐργάτης...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Θεομακάριστε Κόρη...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἀπόστιχα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Θαυμαστή τοῦ Σωτῆ­ρος...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν οὐρανίων ταγ­μάτων...».

Τρισάγιον.

 

κτλ. ὡς καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς.