Κατά τήν ἡμέραν ταύτην, καθ’ ἥν ἄγει τά σεπτά Αὐτῆς ὀνομαστήρια ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου⁷⁵, μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ.

Ἡ Ἀκολουθία, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἥν ζήτει πρό τῆς Ἀκολουθίας
τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, ἤτοι τῇ Τετάρτῃ πρό τῆς Ἀναλήψεως

(Β΄ Διάταξις Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ).

Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Διασπαρέντες οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. ια΄ 19-30), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ τῆς Σαμαρείτιδος.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

   Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου,
 ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις.

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Κοντάκιον: «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς... – Παράγων ὁ Ἰησοῦς... – Ὅλον τόν βίον ὁ Τυφλός...», ζήτει ταῦτα τῇ Δευτέρᾳ  ἑσπέρας (Β΄ Διάταξις, Ἀπόδοσις Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ) καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῇ σαγήνῃ τῆς γλώττης σου... – Ὁ τῆς δόξης σε ἥλιος... – Καθυπείκων τοῖς νεύμασιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ διδασκάλου Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... – Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... – Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ Παρακλήτου τό θεῖον πῦρ...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Δικαιοσύνης ἥλιε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἀποστόλου· «Τό φῶς τό ἀληθινόν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· Ὅλον τόν βίον ὁ Τυφλός...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τοῦ Ἀποστόλου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τοῦ Τυφλοῦ· «Πρό τοῦ Σταυροῦ σου...», «Ἀναβλέψας ὁρᾶται Τυφλός...» καί· «Τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως τῇ Δευτέρᾳ, Τρίτῃ καί Τετάρτῃ πρωΐ.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ».

Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τῷ τοῦ Πνεύματος φωτί...».

Κανόνες: 1.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Γῆν, ἐφ’ ἥν οὐκ ἔλαμψεν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βυθοῦ παραπτώσεων...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Τυφλοῦ (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς οὐρανός περικαλλής διηγήσω...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης...»  (Μεσῴδιον Κάθισμα Κυριακῇ πρωΐ).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀποστόλου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.                                             

Καταβασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βαρθολομαῖε πάνσοφε...» καί 2.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...».

 Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῷ σαρκωθέντι δι’ οἶκτον... – Ἐν ὑπερώῳ πυρίνῃ... – Ἐν τοῖς Ἰνδοῖς παρεγένου... – Ἐν τῷ Σταυρῷ προσηλώθης...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀποστολικῇ ἠγλαϊσμένος χάριτι...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

 «Χριστῷ ἠκολούθησας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τυφλοῦ· «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄  ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο μετά τήν 11ην Ἰουλίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

 75. Ἡ Ἀκολουθία, ποίημα τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Μοναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου (†) ἐξεδόθη τό πρῶτον ἐν Ἀθήναις τό 1992 (Ἐκδοτική, Ἀθηνῶν Α.Ε.) καί ἐπανεξεδόθη πολυτελεστέρα τόν Ἰούνιον τοῦ 1997 (Ἐκδόσεις Ἐπέκταση).