14η Ιoυλίου 2024

ΚΥΡΙΑΚΗ: Τῶν 630 Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Δ΄ Συνόδου, ἐν Χαλκηδόνι. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀκύλα, ἑνός ἐκ τῶν Ο΄. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ Ὁμολογητοῦ, καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Πέτρου καί τῶν Ἁγίων 4 Νεομαρτύρων, τῶν ἐκ Μελισσουργείου Κισσάμου. Τῶν Ὁσιομαρτύρων Νεοφύτου τοῦ Ἀμοργινοῦ, Ἰωνᾶ τοῦ Λερίου, Νεοφύτου τοῦ Φαζοῦ, Ἰωνᾶ τοῦ Γαρμπῆ καί Παρθενίου τοῦ Φιλιππουπολίτου.
 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Γ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...».

Κοντάκιον: «Τῶν ἀσωμάτων Λειτουργῶν...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Σέ τόν σταυρωθέντα...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Σέ τόν ἀπερίγραπτον... – Πύῤῥον τε καί Σέργιον... – Ἄκτιστον ἐκήρυξαν... – Τριάδα τήν ἄκτιστον...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου, ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 13ην Ἰουλίου84.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τάς μυστικάς σήμερον...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ­ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Ἀποστολικῶν παραδόσεων...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

 Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 13) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Ὁ α΄ τῶν Πατέρων· «Πλάνης καθαιρέτας...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Πατέρων· «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Πατέρων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῶν Πατέρων.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ­τῃ Σαββάτου...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

         «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τῶν Πατέρων· «Πατέρων θείων σήμερον...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐν δύο ταῖς θελήσεσι...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2. Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ὅλην συγκροτήσαντες... – Ὅλην εἰσδεξάμενοι... – Ὅλην συλλεξάμενοι...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας». β΄.– «Συναγάγετε αὐτῷ τούς Ὁσίους αὐτοῦ, τούς διατιθεμένους τήν διαθήκην αὐτοῦ ἐπί θυσίαις».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τῶν Ἁγίων Πατέρων ὁ χορός...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ὅτε κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῶν Πατέρων· «Πιστός ὁ λόγος...» (Τίτ. γ΄ 8-15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον μετά τήν 11ην  Ὀκτωβρίου.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο μετά τήν 11ην Ἰουλίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

84. Εἰς τό ΤΜΕ, § 1, σελ. 289, καίτοι ἀναγράφονται: «... ἀναστάσιμα Στιχηρά ς΄ καί τῶν Πατέρων δ΄», δέον ὅπως ἀκολουθηθῇ ἡ ἐν τῇ Προθεωρίᾳ, § 7, σελ. 8, διατυπουμένη τάξις· «... τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄  καί Ζ΄  Συνόδου... ψάλλονται κατ’ ἐξαίρεσιν Ἀναστάσιμα δ΄ καί τῶν Ἁγίων ς΄».

 


Ἐπιστροφή