Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Θ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου· «Τόν πολύφωτον ἥλιον... – Αἱ πορεῖαί σου ὤφθησαν... – Τήν ὑγράν ἐπιβάσεσι...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου Τίτου· «Μίαν τρισυπόστατον... – Θείαις ἀναλάμψεσι... – Κρήτης ἐξορμώμενος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου· «Ἔστησας ἐν θαλάσσῃ τό ὅρμημα...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Χριστόν δοξολογήσωμεν... – Ψαλμοῖς καί ὕμνοις... – Ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάντων...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου Τίτου· «Τῆς ἐκλογῆς τοῦ σκεύους...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» 2.– Δόξα, τῶν Ἀποστόλων· «Ἀπόστολοι ἅγιοι...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Αἱ μυροφόροι τοῦ ζωοδότου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...» (πρβλ. ὑποσημ. 13) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου· «Ὑπέρτιμον λίθον σε...» καί  3.– Τοῦ Ἀποστόλου Τίτου· «Παντοίοις χαρίσμασι...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου· «Ἡ κάθοδος τῶν σῶν...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀποστόλου Τίτου· «Ὥσπερ ἄστρον ἡλίῳ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε θρόνε πυρίμορφε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου· «Τήν ἱεράν κατάθεσιν...». 3.– Τοῦ Ἀποστόλου Τίτου· «Μύστα τῆς θείας χάριτος...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σύν ἀσωμάτοις τάξεσι...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, Κύριε...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἀποστόλων· «Θεῖον ἐπαφῆκέ σε... – Ἥλιον καθάπερ σε... – Νεκρός ἐπιτύμβιος... – Θείαις ἀναλάμψεσι...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῶν». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ἐξ ὕψους κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῶν Ἀποστόλων· «Ἀπόστολοι ἅγιοι...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἰωακείμ καί Ἄννα...».

Τρισάγιον. 

Ἀπόστολος: Κυριακῆς θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί...» (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τούς μαθητάς αὐτοῦ...» (Ματθ. ιδ΄ 22-34).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.