Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ι΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Ματθαῖε...».  

Κοντάκιον: «Τοῦ τελωνείου τόν ζυγόν ἀποῤῥίψας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τί σε νῦν καλέσω, Γρηγόριε... – Τί προσαγορεύσω σε, Ὅσιε... – Τί σε νῦν προσείπω, Γρηγόριε...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Εἰς βάθος θεωρίας ὑπελθών...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου·«Ὁ διά σέ θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ­ρῷ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖ­κες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Γρηγόρησις Θεοῦ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐν προσευχαῖς γρηγορῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ  δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».     

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τά τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 13) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῶν σῶν θαυμάτων ἐν ἐμοί...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Νέος γέγονας Μωσῆς...» καί τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεία γέγονας σκηνή...». 

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» (8ῃ Νοεμβρίου).

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τόν ἐν ποικίλοις θαύμασιν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ τῆς ζωῆς τῆς θείας...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα·«Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Τῷ  σῷ  Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν  πατρικῶν σου κόλπων...»  καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίροις, θεολογίαις σαφῶς... – Χαίροις, Ἱεραρχῶν καλλονή... – Ὄμβροις σῶν ἱερῶν προσευχῶν...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα:  α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν».

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐν προσευχαῖς γρηγορῶν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ καθαρώτατος Ναός...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος...» (Γαλ. β΄ 16-20).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἀνθρώπου τινός πλουσίου...» (Λουκ. ιβ΄ 16-21).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.