Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄.

Ἄρχεται τό Τριῴδιον.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 2.– Δόξα· «Στρατολογίᾳ ἀληθεῖ...».

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν ἀγκάλαις...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Τῆς Παναγίας Ἀχράντου...» τῆς Μ. Συναπτῆς κατέρχονται ἀπό τά στασίδια αὐτῶν ὁ Πρωτοψάλτης καί ὁ Λαμπαδάριος, ποιοῦσι σχῆμα εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην, καί προσέρχονται ὁ μέν Πρωτοψάλτης ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Λαμπαδάριος ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας, ποιοῦσι μετάνοιαν, προσκυνοῦσι τήν εἰκόνα, λαμβάνουσι τά Τριῴδια, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν, προσέρχονται ἔμπροσθεν τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσι μετάνοιαν, ἀνέρχονται κατά σειράν τάς βαθμίδας τοῦ Θρόνου, ἀσπάζονται τήν δεξιάν Αὐτοῦ, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν καί ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια αὐτῶν.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Το 1 Στιχηρόν  Ἀνατολικόν· «Ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...». 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσ­ευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος...», τό πρῶτον δίς καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Λέγε, Συμεών... – Δέχου, Συμεών... – Δεῦτε καί ἡμεῖς...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Παντοκράτορ Κύριε...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Χριστόν δοξολογήσωμεν... – Ψαλμοῖς καί ὕμνοις... – Ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάντων...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Βεβαρημένων τῶν ὀφθαλμῶν μου...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχούμενος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῆς  Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...» καί 3.– Καί νῦν, τό αὐτό.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Χορός ἀγγελικός...» καί· «Ὁ ὤν σύν τῷ Πατρί...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ.  2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παραβολαῖς ἐμβιβάζων...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ταπείνωσις ὕψωσε...». 2.– Δόξα· «Ταπείνωσις ὕψωσε...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... καί λέγει τῷ Σίμωνι...» κτλ.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: Δόξα· «Τῆς μετανοίας...». Καί νῦν· «Τῆς σωτηρίας...» καί εἰς τόν στίχον· «Τά πλήθη...»¹⁹.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται ἀντ’ αὐτῆς τά Μεγαλυνάρια τῆς Ἑορτῆς·  «Ἀκατάληπτόν ἐστι...» μέχρι καί τοῦ στίχου· «Κατελθόντ’ ἐξ οὐρανοῦ...», ἀπό δέ τοῦ στίχου· «Λάμπρυνόν μου τήν ψυχήν...», ἀνά Τροπάριον τῆς θ΄ ᾨδῆς τοῦ Κανόνος τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ α΄ Τροπαρίου δευτερουμένων.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ὑψηγορίαν φύγωμεν...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Πνεύματι τῷ ἱερῷ...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου...». 2.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Νόμον τόν ἐν γράμματι... – Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν... – Κόλπων τοῦ Γεννήτορος...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν σου, Δέσποτα, κατά τό ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν». β΄.– «Φῶς, εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καί δόξαν λαοῦ σου, Ἰσραήλ».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ ἐν χερσί πρεσβυτικαῖς...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν,Ἦχος β΄: «Ἐγνώρισε Κύριος τό σωτήριον αὑτοῦ ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...».

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ...» (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου)· «Ἄνθρωποι δύο...» (Λουκ. ιη΄ 10-14).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμ­ματι...».

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
 

 19. Ἡ αὐτή τάξις ἐφαρμόζεται καί τάς ἑπομένας Κυριακάς μέχρι καί τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν συμπεριλαμβανομένης.