Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Α΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐ­χάς... – Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Εὐφράνθητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ... – Τόν τῷ Πατρί συνάναρχον...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Εἰς ἀναμάρτητον χώραν... – Ἐπιγνῶμεν, ἀδελφοί...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὤ πόσων ἀγαθῶν...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖκες μυροφόροι...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρικῆς δωρεᾶς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν,  τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ²⁰.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καὶ β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἰησοῦ ὁ Θεός...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τριῳδίου· «Ἀγκάλας πατρικάς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε ἁγνή...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Τήν Μωσέως ᾠδήν...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα Μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ. ὡς τῇ Κυρια­κῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (9ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τῶν γηγενῶν τίς ἤκουσε...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν πλοῦτον, ὅν μοι δέδωκας...». 3.– «Ἐσκόρπισας τόν πλοῦτόν σου...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐ­τῶν· «Ἁγία Μητροπάρθενε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὅτε προσηλώθης τῷ ξύλῳ...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν... – Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Δαπανήσας ἀσώτως...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάτερ ἀγαθέ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...»  καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρῴας δόξης σου...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Πάντα μοι ἔξεστιν...» (Α΄ Κορ. ς΄ 12-20).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Ἀσώτου)· «Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς...» (Λουκ. ιε΄ 11-32).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις. Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.