Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Β΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ὁ βάθει σοφίας...».

Κοντάκιον: «Μετά τῶν ἁγίων...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί  3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν μέλλῃς ἔρ­χεσθαι... – Βίβλοι ἀνοιγήσονται... – Ἠχήσουσι σάλπιγγες... – Κλαίω καί ὀδύρομαι...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν τίθωνται θρόνοι...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σωτήρ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ, κατήργησας... – Ἐν τῶ Σταυρῶ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι μέλαινα ψυχή...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες..» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριωδίου, Δόξα· «Τάς τοῦ Κυρίου γνῶντες ἐντολάς...», Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὑπό τήν σήν Δέσποινα...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ²¹.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ἡμέραν τήν φρικτήν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν...». 2.– Δόξα· «Εἰς τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἐλπίς τοῦ κόσμου ἀγαθή...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Βοηθός καί σκεπαστής...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (9ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀσπόρου συλλήψεως...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν φοβεράν τῆς κρίσεως...». 3.– «Ἰδού ἡμέρα ἔρχεται...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν ὥραν τῆς ἐτάσεως...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἔῤῥαναν μῦρα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν ἐκείνην... – Ὤ ποία ὥρα τότε... – Δανιήλ ὁ Προφήτης...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Προκαθάρωμεν ἑαυτούς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ὅτε κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν ἔλθῃς, ὁ Θεός...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω· «Βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι...» (Α΄ Κορ. η΄ 8-13, θ΄ 1-2), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν καί μεγάλη ἡ ἰσχύς αὐτοῦ – Αἰνεῖτε τόν Κύριον ὅτι ἀγαθός».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅταν δέ ἔλθῃ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου...» (Ματθ. κε΄ 31-46). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις τυροῦ, ᾠῶν καί ἰχθύων

(Λευκή νηστεία).