2α Μαρτίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς ἀπό τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐξορίας τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἡσυχίου τοῦ Συγκλητικοῦ καί τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Νικολάου τοῦ Πλανᾶ καί Ἰωακείμ Βατοπαιδινοῦ, τοῦ ἐπονομαζομένου «Παπουλάκη».

 

    


Ἦχος γ΄
, Ἑωθινόν Γ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...».

Κοντάκιον: «Ὡς εὐσεβείας κήρυκας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦ­μεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ πλάστης μου Κύριος... – Στολήν θεοΰφαντον... – Παράδεισε πάντιμε... – Ἀδάμ ἐξωστράκισται...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐκάθισεν Ἀδάμ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη Ἀδάμ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Ἥλιος ἀκτῖνας ἔκρυψεν...», Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μυστικῶς ἀνυμνοῦμέν σε...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ24.

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν δύο θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦρο ψυχή μου ἀθλία...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη ὁ Ἀδάμ...». 2.– Δόξα· «Νῦν ὁ καιρός τῶν ἀρετῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ­τῃ Σαββάτου...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (9 Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...» καί 2.– Τά 2 τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς ἐντολῆς σου, Κύριε...» καί· «Ἀποικισθέντες, Κύριε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὕμνον ἑωθινόν...» καί 3. Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι ὁ Ἀδάμ... – Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται... – Ἀδάμ τοῦ Παραδείσου διώκεται...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔφθασε καιρός...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς· «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία...» (Ῥωμ. ιγ΄ 11-14, ιδ΄ 1-4), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Εὔξασθε καί ἀπόδοτε, Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν Γνωστός ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις...» (Ματθ. ς΄ 14-21).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.


Ἀπόλυσις
:
Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.


Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Κοντάκιον: «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ γ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Σῶσόν με, Κύριε... – Τόν διεσπαρμένον μου νοῦν... – Πολλάκις τήν ὑμνῳδίαν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ἐγκρατείᾳ τήν σάρκα... – Ἐμαυτόν ἀπελπίζω... – Τόν τῆς νηστείας καιρόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ τοῦ Μηναίου (3ῃ Μαρτίου)· «Τρισάριθμοι Μάρτυρες στεῤῥῶς... – Εὔτροπον, Κλεόνικον στεῤῥόν... – Κάρας ἐκτεμνόμενοι ἐχθροῦ...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Νοσοῦσαν Πανύμνητε δεινῶς...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἐκτενής: Μέχρι καί τῆς αἰτήσεως· «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...».          

       «Καταξίωσον...».

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔλαμψεν ἡ χάρις σου, Κύριε...», δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Ὁ ἐνδοξαζόμενος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις...».

Τρισάγιον.
 

Μετά τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...», τά Τροπάρια· «Θεοτόκε Παρθένε...», «Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...», Καί νῦν· «Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...». «Κύριε, ἐλέησον» μ΄, «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε βασιλεῦ...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί

Ἀπόλυσις. Τοῦ Ἀριστεροῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Πάντων προστατεύεις ἀγαθή...» ὁ κλῆρος καί ὁ λαός ἀσπάζονται τήν δεξιάν τοῦ Πατριάρχου λαμ­βάνοντες συγχώρησιν παρ’ Αὐτοῦ. Ὁ Ἱερεύς ἐκφωνεῖ τό ἐπισφράγισμα· «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...».
 

24. Ἴδε ὑποσημ. 20.
 


Ἐπιστροφή