Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Ε΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρ­χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Ποίοις εὐφημιῶν ᾄ­σμασιν... – Ποίοις ὑμνῳδιῶν ἄνθεσιν... – Ποίοις οἱ γηγενεῖς χείλεσι...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ὅσιε τρισμάκαρ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆρα Χριστόν...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ γρήγορος γλῶσσά σου...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱεράρχου· «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

 Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ.3⁴

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν δύο θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 7) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ῥητόρων οἱ ἔνθεοι...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ἱεράρχου (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν πλάνην κατέφλεξας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνημεῖον...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (9ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...».  2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Χαῖρε, Πατέρων καύχημα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Δέσποινα πάντων Ἄνασσα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...»  καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν μακαρίαν ἐν Κόσμῳ... – Ὀρθοδοξίας τά δόγματα... – Τήν τοῦ ἀμέμπτου σου βίου...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν, χείλη δέ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τοῖς ἐν σκότει ἁμαρτημάτων...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Κατ’ ἀρχάς σύ, Κύριε, τήν γῆν ἐθεμελίωσας...» (Ἑβρ. α΄ 10-14, β΄ 1-3).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ...» (Μᾶρκ. β΄ 1-12).

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...».

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...».

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα· «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...».

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ πλ. α΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Κύριε, ἁμαρτάνων  οὐ παύομαι... – Κύριε, καί τόν φόβον σου... – Οἴμοι! τί ὡμοιώθην ἐγώ... – Τά πλήθη τῶν πταισμάτων μου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ἀμέτρητά σοι πταίσας... – Ἐμέ τόν πλανηθέντα... – Νηστείας ἐναρξάμενοι...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (17ῃ Μαρτίου)· «Ἄνθρωπόν σε ἔγνωμεν Θεοῦ... – Ἔρωτι δροσίζοντι σαρκός... – Μένεις ἀγνοούμενος σοφέ...».    

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Χαῖρε ξένον ἄκουσμα Ἁγνή...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Χαλινούς ἀποπτύσας...», δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Μάρτυρες Κυρίου...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...».

Τρισάγιον.

κτλ. ὡς εἰς τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς.

 

34. Ἴδε ὑποσημ. 20.

20. Κατά τήν ἐν τῇ Προθεωρίᾳ τοῦ ΤΜΕ § 17 διάταξιν: «Ἐν ταῖς Κυριακαῖς τοῦ Τριῳδίου (ὅταν μή συμπίπτῃ ἐν ταύταις ἡ Ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς ἤ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ), τῆς Γ΄ Κυριακῆς ἐξαιρουμένης, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλονται τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς κτλ. ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μεγάλῳ Ἀποδείπνῳ».