Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Η .

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τό προσταχθέν...».

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή ἀποῤῥίψῃς ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος... – Τήν ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν... – Δόξα σοι, Χριστέ Σωτήρ...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁσίας· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό  πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Ἐθαυματούργησε, Χριστέ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Χριστόν δοξολογήσωμεν... – Ψαλμοῖς καί ὕμνοις... – Ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάν­των...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Τά τῆς ψυχῆς θηρεύματα...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ θαύματος καινοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῆς Ὁσίας· «Ἐν σοί μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τῷ τρισηλίῳ βασιλεῖ...»,  τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ⁴¹.

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν δύο θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παρεῖκάς με πλούτῳ τῶν ἡδονῶν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῆς Ὁσίας· «Πόθῳ τήν φωσφόρον...» μετά στίχου· «Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες  εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ὁσίας, (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ὁσίας· «Τά σκιρτήματα πάντα...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Εἰς ἰλύν ἐνεπάγην...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (9ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τῆς Ὁσίας· «Ὑπόδειγμα μετανοίας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι:  1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, Κύριε...»  καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁ­σίας τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατηύθυνε τά διαβήματά μου».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον Σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ἐξ ὕψους κατῆλθες...»

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...».  2.– Τῆς Ὁσίας· «Ἐν σοί, μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Χριστός παραγενόμενος ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. θ΄ 11-14).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τούς δώδεκα...» (Μᾶρκ. ι΄ 32-45).

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...».

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...».

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα· «Ἐν σοί, μῆτερ ἀκριβῶς...».

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Αἱ Μυροφόροι τοῦ ζωοδότου...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ πλ. δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)·  «Σέ τόν Βασιλέα καί Δεσπότην... – Ἀθάνατος ὑπάρχουσα ψυχή μου... – Δάκρυά μοι δός ὁ Θεός... – Ὅταν λάβω κατά νοῦν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ­όμοια τοῦ Τριῳδίου· «Πτωχεύσας ὁ πλούσιος... – Κακίαν ἐ­πλούτισα δει­νῶς... – Τήν ἕκτην τῶν σεπτῶν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (7ῃ Ἀπριλίου)· «Μάρτυς ἀθλοφόρε ἔνδοξε... – Μάρτυς ἀθλητά πανθαύμαστε... – Θείᾳ ἀγάπῃ πυρούμενος...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Φῶς ἡ τεκοῦσα τό ἄδυτον...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἀπόστιχα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Θαυμαστή τοῦ Σωτῆ­ρος...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν οὐρανίων ταγ­μάτων...».

Τρισάγιον.
 

κτλ. ὡς καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς.