Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, μετά
τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Θωμᾶ.

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Δικαιοσύνης ἐσθῆτα... – Ἡ βασιλίς καί κυρία... – Ἡ τοῦ Θωμᾶ ἀπιστία...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Διωγμούς ἐκαρτέρησας... – Ἀστραπαῖς τοῦ κηρύγματος... – Ἀρετήν πᾶσαν ἤσκησας...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Χριστοῦ τόν Ἱεράρχην...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Χαίροις τῶν ἀρετῶν ὁ κανών... – Χαίροις Πατριαρχῶν ἡ κρηπίς... – Χαίροις ἀτελευτήτου ζωῆς...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Οἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται».  

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ χρυσοῤῥόας...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἅψαι Θῶμα τῆς πλευρᾶς...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.–  Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».  

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου Δόξα· «Ἡ μεγάλη τῆς Ἐκκλησίας σάλπιγξ...», Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό  Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά  ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ φόβῳ τῶν Ἑβραίων...» καί· «Ἐπέστης ἡ ζωή...», ζήτει ἀμφότερα τῇ Κυριακῇ πρωΐ.  

        «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς ἀθάνατον ἐν Ἐκκλησίᾳ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Τήν τῶν αἱρέσεων πλάνην...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μακάριος εἶ σύ...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἁγίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀρχιερέων τό κλέος...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Τοῖς πυρίνοις σου δόγμασι... – Τῇ τῶν λόγων λαμπρότητι... – Τῆς Χριστοῦ ἀπεδίωξας...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Τό μέγα κλέος τῶν ἱερέων...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Στῦλος γέγονας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων...» (Ἑβρ. ιγ΄, 7-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν – Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπί πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄, 14-19), ζήτει ἀμφότερα τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

 66. ΤΜΕ, 2α Μαΐου, Περίπτωσις Α΄ § 1, σελ. 255.