Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν,
μετά τῆς Ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς.

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

Κοντάκιον: «Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν... – Ἤκουσε καί εὐφράνθη ἡ Σιών... – Ἤγγικεν ἡ τοῦ θείου δαψιλής...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν  Ἰσαποστόλων· «Ὅπλον κραταιότατον... – Ἔδωκας, φιλάνθρωπε... – Πρῶτος καθυπέταξας...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Πλουσίων δωρεῶν τά κρείττονα...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα τῶν Ἰσαποστόλων.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πεντηκοστῆς ἐφέστηκεν... – Ἐν τῷ ἱερῷ ἐπέστης... – Ὅτε τό μέσον τῆς Ἑορτῆς ἐπέστη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ’ ἀρχῆς». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς».

Δόξα: Τό  ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Σέλας φαεινότατον...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 2.– Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆςἙορτῆς...».   

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἰσαποστόλων·  «Χρεωστικῶς ἐκτελοῦμεν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε τό μέσον τῆς Ἑορτῆς...» (τό 3ον Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων). Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τῶν Ἰσαποστόλων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάντων ἐπιστάμενος...», «Ὁ Δεσπότης τῶν ὅλων...» καί· «Ἑστηκώς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ἱεροῦ...» (τό τελευταῖον εἰς τά Μεσῴδια Καθίσματα).

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ὕψωσα ἐκλεκτόν ἐκ τοῦ λαοῦ μου, εὗρον Δαυΐδ τόν δοῦλον μου, ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν».

Στίχος: «Διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους σου».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Θεοστέπτων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τοῦ εὐσεβοῦς Κωνσταντίνου...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν.

Κανόνες: 1.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· «Ἔθνη κροτήσατε...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Μόνε ἐπουράνιε Βασιλεῦ...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τάς αἰσθήσεις ἐκτείνας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς σοφίας τό ὕ­δωρ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἰσαποστόλων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Θάλασσαν ἔπηξας...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τῶν Ἰσαποστόλων μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...». 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων εἴληφε...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ σοφία καί δύναμις... – Γραμματεῖς ἐπεστόμιζεν... – Μωϋσέα ἐλίθασαν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Χαίροις, Κωνσταντῖνε πάνσοφε... – Ὁ βασιλεύων τῆς κτίσεως... – Τά τοῦ Κυρίου διδάγματα... – Ἔλαιον ἀγαλλιάσεως...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὁ τῶν ἀνάκτων Ἄναξ...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Φωτισθέντες ἀδελφοί...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

 «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς...». 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων·  «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἀγρίππας ὁ βασιλεύς...» (Πράξ. κς΄ 1,12-20).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος...» (Ἰω. ι΄ 1-9).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...».

Κοινωνικόν: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα...» (ἄνευ Ἀλληλούϊα εἰς τό τέλος).

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

71. ΤΜΕ, 21η Μαΐου, Περίπτωσις Β΄ § 5, σελ. 267, ἐν συνδυασμῷ μέ τήν Περίπτωσιν ΙΔ΄ § 34, σελ. 250 καί ΙΑ΄ § § 27-29, σελ. 248-249, τῆς 23ης Ἀπριλίου.