Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Α΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Μνήμη Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...». 2.– Δόξα· «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...».

Κοντάκιον: «Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος ἀποτομή...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδη καταβάς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Ἡ σορός ἡ κατέχουσα... – Τήν ἁγίαν κατάθεσιν... – Ἴδε τόπος περίδοξος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Ὡς στέφανον ὑπέρλαμπρον...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Φρένα καθάραντες καί νοῦν...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...» 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε  ἀειπάρθενε...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Θεοτόκου· «Τήν Ζώνην τήν σεπτήν...» καί· «Τῆς τιμίας Ζώνης σου...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Λαμπάδα, φωτοφανῆ τήν ἄδυτον...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Θεοτόκου (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Τά καταθέσια τῆς σῆς θείας  Ζώνης...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν· «Οἱ τῶν θαυμάτων ποταμοί Θεοτόκε...».        

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...»⁹⁰.

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...» καί 2.– Τά δύο  τῆς Θεοτόκου· «Ὁ πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» καί· «Κυρία πάντων πέλουσα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Ὡς ὑπέρλαμπρον στέφανον... – Σύ πανάχραντε Δέσποινα... – Ὁ ναός σου πανάχραντε...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος». β΄.– «Τοῦ ποταμοῦ τά ὁρμήματα εὐφραίνουσι τήν πόλιν τοῦ Θεοῦ».

Δόξα: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Εἰς τό ὄρος τοῖς Μαθηταῖς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Θεοτόκου· «Τήν θεοδόχον γαστέρα σου, Θεοτόκε...»⁹¹.

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Θεοτόκου· «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ΄ 1-7), μετά τοῦ Προκειμένου· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 21ῃ Νοεμβρίου.

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Νεανίσκος τις προσῆλθε  τῷ Ἰησοῦ...» (Ματθ. ιθ΄ 16-26).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

 91. Τό ἐν τῇ προθεωρίᾳ ἀναγραφόμενον τοῦτο Κοντάκιον εἶναι τό ἀκριβές καί οὐχί τό μετά τήν γ΄ ᾨδήν Κάθισμα· «Τά καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης...» Πρβλ. ΤΜΕ, § 40, σελ. 35.