Γρηγόριος Μπούνης ὁ Ἀλυάτης

Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ.

Γρηγόριος Μπούνης ὁ Ἀλυάτης ἱερομόναχος, Γεώργιος κατὰ κόσμον καλούμενος, ὁ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως Πρωτοψάλτης τῆς Ἁγίας Σοφίας, μουσικὸς ἔξοχος. Ἡλίκων δὲ τιμῶν ἠξιώθη αὐτός τε καὶ ἕτερός τις μουσικὸς (πιθανῶς ἐκ τῶν Δομεστίκων) ὑπὸ τοῦ Κατακτητοῦ, μαρτυρεῖται ὑπὸ τοῦ χρονογράφου Δωροθέου Μονεμβασίας, διηγουμένου τάδε «Ἔμαθε δὲ ὁ Σουλτὰν Μεχμέτης ὅτι oἱ Ῥωμαῖοι γράφουν τὰς φωνὰς τῶν ψαλτῶν καὶ τῶν τραγουδιστάδων, καὶ ἔκραξέ τους εἰς τὸ Παλάτι, καὶ εἶχεν ἕνα Πέρσην ἐκλεκτὸν καὶ ὥρισε, καὶ ἐτραγούδισεν· ὁ δὲ κὺρ Γεώργιος καὶ κὺρ Γεράσιμος οἱ ψάλται, ἔγραφον τὰς φωνὰς τοῦ Πέρσου.

Ἐσχεδίασαν oὓν τὸ τραγούδι τοῦ Πέρσου, καὶ τότε ὥρισε νὰ τὸ ψάλλουν· καὶ ἔψαλλάν το καλλιώτερα παρά τὸν Πέρσην, ἤρεσέ του πολλὰ καὶ ἐθαύμασε τὴν λεπτότητα τῶν Ῥωμαίων, καὶ ἐφιλοδώρησε τοὺς ψάλτας· ὁ δὲ Πέρσης ὡς εἶδε πως εἶναι τοιοῦτοι τεχνῖται ἐπροσκύνησέ τους».

Ἐκ τῶν ποιημάτων αὐτοῦ τὰ πλεῖστα δὲν διεσῴθησαν ὡς ἐκ τῆς ἐποχῆς καθ᾽ ἣν ἔζη, τὰ δὲ σωζόμενα ἀνήκουσιν εἰς τὸ παπαδικὸν εἶδος, ἐποίησε δὲ καὶ Προπαίδειαν εἰς ἦχον πλ. β´ πρὸς ἐκγύμνασιν τῶν ἀρχαρίων μαθητῶν εἰς τὸ χρωματικὸν γένος. Σῴζεται ἐν ταῖς βιβλιοθήκαις ἔργον αὐτοῦ «Μέθοδος τῆς μετροφωνίας κυρίου Γρηγορίου ἱερομονάχου Μπούνη τοῦ Ἀλυάτου· ἦχος πλ. δ´».

Ἐπιστροφή