Νικόλαος ΔανιηλίδηςἌρχων Λαμπαδάριος τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ.ΒιογραφικόνὉ Νικόλαος Δανιηλίδης γεννήθηκε στὴ Χαλκηδόνα τὸ ἔτος 1915 καὶ ἦταν ἀπόφοιτος τῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς τοῦ ἔτους 1936. Τὴν Βυζαντινὴ Μουσικὴ τὴ διδάχθηκε ἀπὸ τὸ Θεοδόσιο Γεωργιάδη καὶ τὸν Εὐστάθιο Βιγγόπουλο. Ἐψαλλε στὸν Ἅγιο Ἰωάννη στὰ Καλαμίσια, στην Ἁγία Εὐφημία στο Kadıköy, στὸν Προφήτη Ἠλία στὸ Σκούταρι καὶ στὸν Ταξιάρχη στὸ Μέγα Ῥεῦμα. Τὸ ἔτος 1947 προσλήφθηκε στὸ Πατριαρχεῖο ὡς α' Δομέστικος, δίπλα στὸν Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη Κωνσταντῖνο Πρίγγο. Καὶ κατὰ τὸ ἔτος 1960 ὅταν ὁ Θρασύβουλος Στανίτσας προήχθη στὴ θέση τοῦ Πρωτοψάλτη, διορίζεται Ἄρχων Λαμπαδάριος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα τὸν Α'. Ἡ δὲ χειροθεσία τoυ μαζί με τὸν Θρασύβουλο Στανίτσα ἔγινε τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως τοῦ ἔτους 1961. Ὁ Νικόλαος Δανιηλίδης ἐκοιμήθη αἰφνίδια «ἐv Κυρίῳ» νεότατος τὸν Ἰανουάριο τοῦ ἔτους 1965 ἀπὸ ἐγκεφαλικὸ ἐπεισόδιο. Ἡ σωρὸς του μεταφέρθηκε στὸ Νεκροταφεῖο τῆς Θείας Ἀναλήψεως στὸ Μακροχώρι. Στὸν ἐπικήδειο ποὺ ἐξεφώνησε ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος Εὐάγγελος ἀναφέρει ὅτι «ὁ μεταστὰς Ἐκκλησιαστικὸς ὑμνωδὸς ἧτο καὶ ὡς ἄνθρωπος ἄκακος καὶ εὐγενὴς καὶ ὡς οἰκογενειάρχης ἄριστος καὶ ὡς Ἱεροψάλτης καλὸς καὶ ἀφοσιωμένος εἰς τὸ καθῆκον ... ἄνθρωπος ἐκ χαρακτῆρος πρᾶος, οὐδέποτε παρεσύρθη ἀπὸ τὸν, ὡς ἐκ τῆς θέσεως αὐτοῦ, ἐγωισμό». Θαυμαστὴς τοῦ Πρίγγου, ὁ Νικόλαος Δανιηλίδης διακρίνεται γιὰ τὸ Πατριαρχικό του ὕφος, τὴ στεντόρεια φωνὴ καὶ τὴν εὐγένειά του πρὸς ὅλους, μικροὺς καὶ μεγάλους. |