Κατά τήν ἡμέραν ταύτην, καθ’ ἥν ἄγει τά σεπτά Αὐτῆς ὀνομαστήρια ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου⁷⁶, μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Διασπαρέντες οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. ια΄ 19-30), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ τῆς Σαμαρείτιδος.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου,
 ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις.

Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Εὐλογητός εἶ...».

Κοντάκιον: «Ὅτε καταβάς...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Μωσῆς ἐν ὄρει τόν Ὄντα... – Ἐν πυριμόρφοις ταῖς γλώσσαις... – Καί τούς ἐν ὕλῃ Θεέ μου...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῇ σαγήνῃ τῆς γλώττης σου... – Ὁ τῆς δόξης σε ἥλιος... – Καθυπείκων τοῖς νεύμασιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ διδασκάλου Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Βασιλεῦ οὐράνιε...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τῆς Κυριακῆς.

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... – Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... – Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τοῦ Παρακλήτου τό θεῖον πῦρ...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Γλῶσσαί ποτε συνεχύθησαν...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων Δευτέρᾳ πρωΐ.

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν οὐρανόθεν καταπέμψας τό πανάγιον Πνεῦμα, ἐπί τούς ἁγίους αὐτοῦ μαθητάς καί Ἀποστόλους, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἀποστόλου· «Τό φῶς τό ἀληθινόν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε τό Πνεῦμα σου...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...».

Καθίσματα: Τοῦ Ἀποστόλου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἰδού προφητικαί...», «Ἡ τοῦ Πνεύματος αἴγλη...» καί· «Μετά τήν ἔγερσιν, Χριστέ...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως, Πέμπτῃ καί Παρασκευῇ πρωΐ.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ».

Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τῷ τοῦ Πνεύματος φωτί...».

Κανόνες: 1.– Ὁ β΄ τῆς Ἑορτῆς· «Θείῳ καλυφθείς...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βυθοῦ παραπτώσεων...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε  ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς οὐρανός περικαλλής διηγήσω...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Οἱ τοῦ Σωτῆρος ἐρασταί...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν τῇ Παρασκευῇ).

 Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀποστόλου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.                                             

Καταβασίαι: «Θείῳ καλυφθείς...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Χαίροις, Ἄνασσα...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βαρθολομαῖε πάνσοφε...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον Πνεῦμα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῷ σαρκωθέντι δι’ οἶκτον... – Ἐν ὑπερώῳ πυρίνῃ... – Ἐν τοῖς Ἰνδοῖς παρεγένου... – Ἐν τῷ Σταυρῷ προσηλώθης...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀποστολικῇ ἠγλαϊσμένος χάριτι...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας ἡμῖν...», ζήτει τοῦτο εἰς Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Χριστῷ ἠκολούθησας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς·«Ὅτε καταβάς...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16), μετά τοῦ οἰκείου Προκειμένου, ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος Ἐπι­στολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο μετά τήν 11ην Ἰουλίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

76. Ἡ Ἀκολουθία, ποίημα τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Μοναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου (†) ἐξεδόθη τό πρῶτον ἐν Ἀθήναις τό 1992 (Ἐκδοτική, Ἀθηνῶν Α.Ε.) καί ἐπανεξεδόθη πολυτελεστέρα τόν Ἰούνιον τοῦ 1997 (Ἐκδόσεις Ἐπέκταση).