Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν  ᾅδῃ καταβάς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ποίων εὐφημιῶν ἔπαινον... – Ποίοις οἱ εὐτελεῖς στέμμασιν... – Ὄρθρος ἀειφανής Ὅσιε...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὡς ἔνθεος ἡ ζωή σου...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, ζήτει ταῦτα τῇ 5ῃ Δεκεμβρίου.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τήν τῶν Πατέρων καλλονήν...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· «Τήν ἐν σαρκί ζωήν σου...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ὁσίου· «Τόν ἀνέσπερον φωστῆρα...» κτλ.  μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου· «Τήν ἐν σαρκί ζωήν σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Ὁσίου⁷⁸ (τό μετά τήν α΄ Στιχολογίαν), μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ἀθανασίας γεγονώς ἐπώνυμος...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ὁσίου (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Ἐκ νεότητος πάντα...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τήν Σοφίαν καί Λόγον...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου βαθέος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ὡς τηλαυγής ἀνέτειλας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πανευαγής Παντάνασσα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Τίμιος ὄντως ὁ θάνατος... – Πηγήν θαυμάτων ἀνέδειξε... – Χαίροις Ἀσκητῶν ἀγλάϊσμα...»,  τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα».

Δόξα: Τό Δ΄  Ἑωθινόν· «Ὄρθρος ἦν βαθύς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Τήν ἐν σαρκί ζωήν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...». 

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά τοῦ Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ. – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναούμ...» (Ματθ. η΄ 5-13).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

77. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὁσίου Λαμπαδοῦ, καταλιμπάνεται εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις τοῦ ΤΜΕ, «ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 5ῃ Ἰουλίου § 1, σελ. 286.

78. ΤΜΕ,  § 1 σελ. 286, παραπέμπει τῇ 17ῃ Ἰανουαρίου § § 1- 4 σελ. 158, ὅπου ἀναγράφεται: «... τά Ἀναστάσιμα Καθίσματα κατά σειράν, εἶτα τό τῆς γ΄ Στιχολογίας Κάθισμα τοῦ Ὁσίου...», μή ὑπάρχοντος ὅμως τοιούτου - ἐφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει Πολυέλεος - ψάλλεται κατ’ οἰκονομίαν πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου, τό μετά τήν α΄ Στιχολογίαν Κάθισμα τοῦ Ὁσίου μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ.