Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...».

Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Σταυρόν ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Κἄν συνελήφθης... – Δαυϊτικήν προφητείαν... – Κατῆλθες ἐν τῷ ᾅδῃ...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι... – Ὡς βαθμίδες καί κλίμακες... – Ἐν σημείοις καί τέρασιν...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Πρῶτος ἐν Μάρτυσιν ἐδείχθης...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνέστης ἐκ τοῦ τάφου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών... – Φοβερός ὤφθης, Κύριε...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Χαίροις ἐν Κυρίῳ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἄνοιξόν μου τό στό­μα...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ὁ ἡμετέραν μορφήν...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν·  «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 7) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Νεύσει σου πρός γεώδη...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Ἀκτινοβόλοις ἀστραπαῖς...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Πρωτομάρτυρος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Τῇ τοῦ Πνεύματος αἴγλῃ...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἡ θερμή προστασία...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Χοροί Ἰσραήλ...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ τόκος σου ἄφθορος...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Ὁ πρῶτος τῶν Μαρτύρων...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὅν περ αἱ ἄνω τάξεις...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἀνέστη Χριστός ἐκ νεκρῶν... – Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι... – Χριστοῦ τήν ἀνάστασιν... – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Ἄγγελος ἐπίγειος... – Ὡραῖος ἐπέφανας... – Κάλαμος ὑπέρτιμος...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται...». β΄.– «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει...».

Δόξα: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Τά τῆς Μαρίας δάκρυα...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τοῦ  Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Παρακαλῶ ὑμᾶς διά τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου...» (Α΄ Κορ. α΄ 10-17).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς πολύν ὄχλον...» (Ματθ. ιδ΄ 14-22).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα· «Βασίλειον διάδημα...».

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ὁ ἡμετέραν μορφήν...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ⁸³

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς, τοῦ βαρέος ἤχου· «Ἆρον σου, ὦ ψυχή μου... – Βλέψον σου τά παράνομα...». 2.–  Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῶν Ἀσωμάτων· «Φλόγα πυρός τούς Ἀγγέλους...»  καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ὁσίων ἐκ τοῦ Μηναίου (3ῃ Αὐγούστου)· «Οἱ Ὅσιοί σου, Κύριε... – Δαλμάτος καί Ἰσάκιος... – Ἀστέρες στερεώματι...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Οἱ λογισμοί ἀκάθαρτοι...».

Εἴσοδος:⁸⁴ «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 2 Στιχηρά Κατανυκτικά· «Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Ὡς ὁ περιπεσών εἰς τούς λῃστάς...» καί τό Μαρτυρικόν· «Δόξα σοι Χριστέ ὁ Θεός...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...». β΄.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τάγματα ὑπερέβης Ἀγγέλων...».

«Νῦν ἀπολύεις...».                 

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

Ὁ Ἀναγνώστης: Εὐθύς τόν Ψαλμόν· «Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσ­ευχῆς μου...». Εἶτα οἱ·

Χοροί: Ψάλλουν εἰς ἦχον δ΄ τό· «Θεός Κύριος...», τετράκις. Τό Θεοτοκίον· «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς...». Δόξα, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Καί νῦν, τό ἕτερον Θεοτοκίον· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα) καί ἀκολούθως·

Ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών: «Τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαί χειμάζουσι...», ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Εἰς τό τέλος τῆς γ΄ ᾨδῆς·

Ψάλλονται ἄνευ στίχων τά δύο Τροπάρια· «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί·

            «Ἐπίβλεψον εὐμενείᾳ...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...».

Οἱ Χοροί: Ἀμέσως τό· «Πρεσβεία θερμή...» καί ψάλλονται αἱ ᾨδαί δ΄, ε΄ καί ς΄

τοῦ Κανόνος εἰς τό τέλος δέ αὐτῶν πάλιν ἄνευ στίχων ψάλλονται τά δύο Τροπάρια· «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί· «Ἐπίβλεψον εὐμενείᾳ...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...».

Κοντάκιον: «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...» καί εὐθύς οἱ·

Οἱ Χοροί: Τό Προκείμενον· «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου...», μετά τοῦ στίχου αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον: «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28),  ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου.

Οἱ Χοροί: Δόξα· «Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Ὁ Στίχος· «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός...» καί τά· «Μή καταπιστεύσῃς με... – Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί... – Μεταβολή τῶν θλιβομένων...».

Ὁ Ἱερεύς: «Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», δωδεκάκις.

Ὁ Ἱερεύς: Τήν ἐκφώνησιν· «Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς...». Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ

ᾨδαί ζ΄, η΄ καί θ΄ τοῦ Κανόνος.

Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ἐπισυνάπτονται καί τά Μεγαλυνάρια· «Ἄξιόν ἐστιν ὡς        ἀληθῶς... – Τήν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν...» κτλ.

῞Οταν δέ ψάλληται τό· «῎Αλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν...» ὁ Πατριάρχης ἀσπάζεται τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί ἐπιστρέφων εὐλογεῖ τόν Λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα».

Εἶτα ψάλλονται καί τά λοιπά Μεγαλυνάρια· «Ψάλλομεν προθύμως σοι τήν       ᾠδήν...», τό τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ καί τό· «Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ        στρατιαί...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: Διά τό μή ἔχειν ἡ Ἀκολουθία τῶν Ὁσίων Στιχηρόν Ἰδιόμελον, ψάλλονται ἀντί Ἀπολυτικίων τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια. 1.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε...». 2.– Δόξα· «Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς.

Ὁ Ἱερεύς: «Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός...».

Ὁ Ἱερεύς: «Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός...».

Ὁ Πατριάρχης: «Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεός...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Μεγάλην Ἀπόλυσιν. Εἰς τό τέλος καί πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» ψάλλονται τά 4 Ἐξαποστειλάρια· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων... – Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων... – Καί σέ μεσίτριαν ἔχω... – Χρυσοπλοκώτατε πύργε...».

83. Ἀπό τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς σήμερον 2ας Αὐγούστου καί μέχρι τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς 13ης Αὐγούστου, πλήν τῆς ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου καί τῆς παραμονῆς τῆς Ἑορτῆς τῆς Θ. Μεταμορφώσεως, συμψάλλονται ἐναλλάξ ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ἀρχῆς γενομένης σήμερον τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος.

Εἰς τούς Ἑσπερινούς τῶν Κυριακῶν ἀνεξαρτήτως σειρᾶς ψάλλεται πάντοτε ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών, ὅπως προκύπτει καί ἐκ τῶν ἐν τῷ ΤΜΕ, ἀναγραφομένων δύο περιπτώσεων.

 α.– Τῇ Β΄ – Ἡ Ἀνακομιδή... «Εἰ τύχοι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ... Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ὁ Κανών τῆς Μεγάλης Παρακλήσεως» (ΤΜΕ, § 2, σελ. 298).

 β.– Τῇ Κυριακῇ μετά τήν Ἑορτήν· «Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ἡ Μεγάλη Παράκλησις, ὡς εἴθισται» (ΤΜΕ, § 9, σελ. 304).

 84. Εἰς τούς μετά Παρακλήσεως Ἑσπερινούς τοῦ Δεκαπενταυγούστου εἴθισται νά γίνεται Εἴσοδος μετά θυμιατοῦ.