Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Ι΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐ­χάς... – Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Εὐφράνθητε, οὐρανοί...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν... – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι... – Τίνα τά φοβερά ᾄσματα... – Ποῖα πνευματικά ᾄσματα...», ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ τῆς Ἑορτῆς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε φιλεόρτων τό σύστημα...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῆς Λιτῆς.

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖκες μυροφόροι...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσατε λαοί, τῇ μητρί...», ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς.

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα,  Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Καθορῶσαι ἀληθῶς...» καί·  «Ἐν χερσί τοῦ δι’ ἡμᾶς...»⁸⁷, ζήτει ἀμφότερα τῇ 16ῃ Αὐγούστου.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Σωματικῶς μορφωθῆναι...» μετά στίχου·  «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ἐδέσσης Βασιλεύς...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάντιμος χορός...» (τό μετά τήν β΄  Στιχολογίαν 15ῃ Αὐγούστου).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ­ροι...».

«Ἅγιος Κύριος...»

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος...», ζήτει τοῦτο τῇ 16ῃ Αὐγούστου.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὕμνοις σου τό σεπτόν... – Δεῦτε οἱ γηγενεῖς... – Γῆ μέν τῇ σῇ ταφῇ...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀνάστηθι Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου». β΄.– «Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσῃ αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι, ἐπί τοῦ θρόνου σου», ζήτει ταῦτα εἰς τά Ἀπόστιχα   τῶν Αἴνων τῇ 16ῃ Αὐγούστου.

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν ἐν πρεσβείαις...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ἄνθρωπός τις προσ­ῆλθε...» (Ματθ. ιζ΄ 14-23).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, Κοντάκιον· «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Μέχρι τῆς 22ας Αὐγούστου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...» καί· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου.  Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας.

87. Εἰς τά Μηναῖα Ἐκδόσεως Βενετίας ἀπαντᾶ ὁ τύπος· «Σέ χερσί τοῦ δι’ ἡμᾶς...».