Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ι΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά  Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...»   καί 3.– Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἁγίων· «Ὅλην ἀποθέμενοι...» καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια· «Ὕλην ἐβδελύξαντο... – Ὅλην εἰσοικήσασα...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Ἀτελεύτητος ὑπάρχει...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ­ρῷ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖ­κες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Πάντοτε ἔχοντες Χριστόν...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τῶν Ἁγίων· «Ἅγιοι Ἀνάργυροι...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τά τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 7) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῶν Ἁγίων· «Ὑπό τῆς χάριτος...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Οὐρανόθεν θαυμάτων...». 2.– Δόξα· «Ἰαμάτων δοτῆρες...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν Βασίλισσαν πάντες...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τήν χάριν τῶν ἰάσεων...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκύησας Πανάχραντε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁγίων· «Τήν χάριν τῶν ἰαμάτων... – Ἐκ τῆς ἄνωθεν προμηθείας... – Ἀγάλλεται ὁ χορός... – Ἰατροί τῶν ἀσθενούντων...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ». β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς».

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Ἅγιοι Ἀνάργυροι...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...». 

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ...» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-31, ιγ΄ 1-8).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος...» (Λουκ. ις΄ 19-31).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.