Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ταῖς ἐπαγρύπνοις προσευχαῖς...».

Κοντάκιον: «Τούς ὑπέρ φύσιν σου σοφέ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Τρισηλίου Θεότητος... – Καί τό εἶδος σου πύρινον... – Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους σου...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Γαβριήλ· «Νοῦς ὁ προαιώνιος... – Θρόνῳ παριστάμενος... – Θραῦσον τά φρυάγματα...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Συγχάρητε ἡ­μῖν...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Ὡς ταξιάρχης καί πρόμαχος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν νοερῶν Δυνάμεων...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ θεοχώρητος ναός...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Ἀρχιστρατήγου,   Καί νῦν τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 7). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα τῶν Ἀσωμάτων, Καί νῦν τό Θεοτοκίον αὐτοῦ καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Ταξιαρχῶν μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Ὁ β΄ τῶν Ταξιαρχῶν· «Τούς νοερούς τῶν ἀσωμάτων τάξεων...» μετά στίχου· «Ἀρχάγγελοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν»  καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν ἀσωμάτων τούς χο­ρούς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Εὐχαριστοῦμέν σοι ἀεί...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ταξιαρχῶν.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...»¹⁰²

         Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... καί λέγει τῷ Σίμωνι...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...». 2.– Τῶν Ἀσωμάτων· «Ἐξουσιῶν Δυνάμεων...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τιμιωτέρα πέφυκας...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Τῶν οὐρανίων ταγμάτων... – Ὁ Ταξιάρχης τῶν ἄνω... – Ὑπό τήν σκέπην τῶν θείων...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα...». β΄.– «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον,  Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῶν Εἰσοδίων· «Ὁ καθαρώτατος Ναός...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ταξιαρχῶν· « Εἰ ὁ δι’ Ἀγγέλων λαληθείς λόγος...» (Ἑβρ. β΄ 2-10).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ Ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις προσ­ῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» (Λουκ. η΄ 41-56).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

102. Αἱ σημεριναί Καταβασίαι ψάλλονται μέχρι τῆς 20ῆς Νοεμβρίου, μέ τάς ἑξῆς ἀλλαγάς εἰς τό κείμενον. Α΄ ᾨδή· «...ταύτης τήν Εἴσοδον». Γ΄ ᾨδή· «...ἐν τῇ σεπτῇ Εἰσόδῳ σου στεφάνων δόξης ἀξίωσον». Ε΄ ᾨδή· «Ἐξέστη τά σύμπαντα, ἐν τῇ σεπτῇ Εἰσόδῳ σου· σύ γάρ ἀπειρόγαμε Παρθένε, ἔνδον εἰσῆλθες ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, ὥσπερ καθαρώτατος Ναός, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε, τήν εἰρήνην βραβεύουσα». Θ΄ ᾨδή· «Ἅπας γηγενής... τά ἱερά Εἰσόδια τῆς Θεομήτορος...».