Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Ἄρχεται τό Τριῴδιον.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Τῆς Παναγίας Ἀχράντου» τῆς Μ. Συναπτῆς κατέρχονται ἀπό τά στασίδια αὐτῶν ὁ Πρωτοψάλτης καί ὁ Λαμπαδάριος, ποιοῦσι σχῆμα εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην, καί προσέρχονται ὁ μέν Πρωτοψάλτης ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Λαμπαδάριος ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας, ποιοῦσι μετάνοιαν, προσκυνοῦσι τήν εἰκόνα, λαμβάνουσι τά Τριῴδια, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν, προσέρχονται ἔμπροσθεν τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσι μετάνοιαν, ἀνέρχονται κατά σειράν τάς βαθμίδας τοῦ Θρόνου, ἀσπάζονται τήν δεξιάν Αὐτοῦ, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν καί ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια αὐτῶν.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου συνέτριψας...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς... – Κύριε, ἡ ἐκ Πατρός σου...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσ­ευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Παντοκράτορ Κύριε...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ Θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ­ρῶ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖ­κες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Βεβαρημένων τῶν ὀφθα­λ­μῶν μου...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ¹⁹.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».  2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παραβολαῖς ἐμβιβάζων...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ταπείνωσις ὕψωσε...». 2.– Δόξα· «Ταπείνωσις ὕψωσε...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...» κτλ.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: Δόξα· «Τῆς μετανοίας...». Καί νῦν· «Τῆς σωτηρίας...» καί εἰς τόν στίχον· «Τά πλήθη...»²⁰.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ὑψηγορίαν φύγωμεν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής τῆς κτίσεως...».

  Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ  Σταυρῷ  σου, Χριστέ...  – Τῷ  σῷ  Σταυρῷ,  Χριστέ... –  Τῶν  πατρικῶν  σου  κόλπων...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος... – Τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου... – Τοῦ Φαρισαίου τήν μεγάλαυχον φωνήν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Φαρισαίου φύγωμεν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Παρηκολούθηκάς μου τῇ  διδασκαλίᾳ...» (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ δ΄ ἤχου· «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον».  

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Τελώνου καί Φαρισαίου)· «Ἄνθρωποι δύο...» (Λουκ. ιη΄ 10-14).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.
 

Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.