Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Ε΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρ­χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας... – Κύριε, ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Εἰς ἀναμάρτητον χώραν... – Ἐπιγνῶμεν, ἀδελφοί...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὤ πόσων ἀγαθῶν...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆρα Χριστόν...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρικῆς δωρεᾶς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ²¹.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἰησοῦ ὁ Θεός...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τριῳδίου· «Ἀγκάλας πατρικάς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε ἁγνή...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Τήν Μωσέως ᾠδήν...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνημεῖον...» κτλ. ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου).                   

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τῶν γηγενῶν τίς ἤκουσε...».
 

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν πλοῦτον, ὅν μοι δέδωκας...». 3.– «Ἐσκόρπισας τόν πλοῦτόν σου...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐ­τῶν· «Ἁγία Μητροπάρθενε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Κύριε, ὁ βασιλεύς τῶν αἰώνων...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν... – Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Δαπανήσας ἀσώτως...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάτερ ἀγαθέ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

 «Σήμερον σωτηρία...».  

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
 

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρῴας δόξης σου...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Πάντα μοι ἔξεστιν...» (Α΄ Κορ. ς΄ 12-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καί διατηρήσαις ἡμᾶς. – Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος».

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Ἀσώτου)· «Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς...» (Λουκ. ιε΄ 11-32).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.