Ἅπασαι αἱ Ἀκολουθίαι κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων... – Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ... – Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅλην σου τήν ἔφεσιν... – Σοί νῦν ἐξεγένετο... – Ἅπασαν τήν αἴσθησιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ α΄ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... – Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν... – Τῷ πάθει σου, Χριστέ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Φιλάνθρωπε μέγα καί ἀνείκαστον...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό  Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...», τρίς.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν καί τῆς β΄ Στιχολογίας τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ φόβῳ τῶν Ἑβραίων...», δίς.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Πεποιθώς χρηστότητι τῶν σῶν...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Τῶν δακρύων τοῖς ὄμβροις...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπέστης ἡ ζωή...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν Κυριακῇ πρωΐ).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.   

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...» καί· «Σήμερον ἔαρ μυρίζει...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμέν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Μετά τήν ἐκ τάφου σου φρικτήν... – Θωμᾶς ὁ καί Δίδυμος... – Ὡς θέλεις ψηλάφησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ε΄, 21-32), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄, 14-27).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν φαεινήν λαμπάδα...».

Κοινωνικόν: «Ἐπαίνει, Ἰερουσαλήμ, τόν Κύριον, αἴνει τόν Θεόν σου Σιών. Ἀλληλούια».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.