Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, μετά
τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Παραλύτου.

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Κοντάκιον: «Τήν ψυχήν μου, Κύριε...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Παραλύτου· «Ὁ τῇ παλάμῃ τῇ ἀχράντῳ... – Ἄταφος νεκρός ὑπάρχων...», τό πρῶτον δίς καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Μάκαρ Ἰωάννη Πρόδρομε... – Χάριν ἀέναον βρύουσα... – Τρίτην τελοῦ­μεν φανέρωσιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Θησαυρός ἐνθέων δω­ρεῶν...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Δεῦτε, τήν τιμίαν κεφαλήν... – Ὥσπερ, ἐκ μετάλλων ὁ χρυσός... – Πάλαι, ὥσπερ θεῖος θησαυρός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου». β΄.– «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐν τῇ Στοᾷ τοῦ Σολομῶντος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό   Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τήν ψυχήν μου Κύριε...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά Θεοτοκίου εἰς τό Δόξα, Καί νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 5). Τῆς β΄ Στιχολογίας τοῦ Προδρόμου καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Προδρόμου καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Ῥῆμα παράλυτον...» (Μεσῴδιον Κάθισμα Κυριακῇ πρωΐ).

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου».

Στίχος: «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ...» (Λουκ. ζ΄ 17-30), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ σοῦ Προδρόμου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ τῶν θείων ἐν­νοιῶν...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Παραλύτου· «Θαυμαστός ἐνδόξως..», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Φωνή τοῦ Λόγου γεγονώς...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Παραλύτου (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐπεφάνη σήμερον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Προδρόμου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐν τῇ εὑρέσει, Πρόδρομε...» καί 2.– Τοῦ Παραλύτου· «Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Χαίροις, ἡ ἱερά Κεφαλή... – Σκεύει τοῦ Βαπτιστοῦ ἀργυρῷ... – Κάρα ἡ τόν ἀμνόν τοῦ Θεοῦ...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Τήν πανσεβάσμιον κάραν...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐπί τῇ Προβατικῇ κολυμβήθρα...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Ὡς θεῖον θησαύρισμα...»

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα - Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ...» (Ματθ. ια΄ 2-15), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».

 «Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

 71. Μή προβλεπομένης τῆς παρούσης Ἑορτῆς ὑπό τοῦ ΤΜΕ, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ κατ’ ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 23ης Ἀπριλίου, Περίπτωσις Ι΄ § 26, σελ. 248, ἐν συνδυασμῷ μέ τήν Περίπτωσιν Ζ΄ § § 19-20, σελ. 245-246.