Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου.

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Γ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Μάρτυς ἀληθῶς πανεύφημε... – Θείων Πατέρων συνάθροισμα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἐκ δεξιῶν τοῦ Σωτῆρος...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα⁸⁰.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’   Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ­ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἡ διηνθισμένη ταῖς ἀρεταῖς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

 Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας· «Δεῦτε, πάντες οἱ πιστοί...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῆς Ἁγίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· «Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἁγίας (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἁγίας· «Τόν νυμφίον σου Χριστόν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτε­νῶς...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώτῃ Σαββάτου...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

         «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Καί θανοῦσα ζωηρόν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ Θεός ἡμῶν, Ἁγνή...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Χαίροις, Παρθενομάρτυς Χριστοῦ... – Δεῦτε τῆς Ἀθληφόρου Χριστοῦ... – Ὅρους παραλαβοῦσα σεμνή...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατηύθυνεν τά διαβήματά μου».

Δόξα: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας...»⁸¹.

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ὅτε κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν...» (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός...» (Ματθ. ς΄ 22-33).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Εἰς τά Δίπτυχα: Τό Μεγαλυνάριον·

«Δεῦτε τήν φυλάττουσαν τόν σεπτόν, ὅρον τῶν Πατέρων, τήν λαμπάδα τήν φαεινήν, νύμφην τοῦ Δεσπότου καί ἄσπιλον ἀμνάδα, τήν θείαν Εὐφημίαν, ὕμνοις τιμήσωμεν».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

80. Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Πᾶσα γλῶσσα κινείσθω...».

 81. Διά τόν ἐπισημότερον ἑορτασμόν τῆς μνήμης τῆς Μεγαλομάρτυρος δανειζόμεθα τά ἐκ τῆς Ἀκολουθίας αὐτῆς ἐλλείποντα ἐν τῷ Ὄρθρῳ Καθίσματα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας ἐκ τῆς Ἀκολουθίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (26ῃ Ἰουλίου) καί προψάλλεται τοῦ Κανόνος τῆς Ἁγίας καί ὁ τῆς Θεοτόκου (Μικρός Παρακλητικός Κανών) μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ.