Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Στέφανος πλήρης πίστεως καί δυνάμεως...» (Πραξ. ς΄ 8-15, ζ΄ 1-5. 47-60), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Δευτέρᾳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀμπελῶνα ἐφύτευσεν ἄνθρωπος...» (Μᾶρκ. ιβ΄ 1-12), ζήτει τοῦτο τῇ Παρασκευῇ ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ⁸⁶.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.

 Τῇ αὐτῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Βασίλειον διάδημα...».

Κοντάκιον: «Πρῶτος ἐσπάρης ἐπί γῆς...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς, τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Λῦσόν μου τῆς καρδίας Σωτήρ... – Χείλη μεμολυσμένα κινῶ...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τοῦ Προδρόμου· «Ῥεῦμα σφοδρόν καί πάνυ δεινόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ὁσίων ἐκ τοῦ Μηναίου (3ῃ Αὐγούστου)· «Οἱ Ὅσιοί σου, Κύριε... – Δαλμάτος καί Ἰσάκιος... – Ἀστέρες στερεώματι...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Οἱ λογισμοί ἀκάθαρτοι...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 2 Στιχηρά Κατανυκτικά· «Κύριε, ἁμαρτάνων οὐ παύομαι... – Κύριε, καί τόν φόβον σου πτοοῦμαι...» καί τό Μαρτυρικόν· «Τόν θυρεόν τῆς πίστεως...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...». β΄.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε...».

«Νῦν ἀπολύεις...».                 

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: Διά τό μή ἔχειν ἡ Ἀκολουθία τῶν Ὁσίων Στιχηρόν Ἰδιόμελον, ψάλλονται ἀντί Ἀπολυτικίων τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια. 1.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε...». 2.– Δόξα· «Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην...». Πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» ψάλλονται τά Τροπάρια· «Πάντων προστατεύεις ἀγαθή... – Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά... – Δέσποινα πρόσδεξαι...» καί· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...»⁸⁷.

 86. Ἐπειδή καί κατά τήν 27ην Δεκεμβρίου ἀναγινώσκεται εἰς τό Εὐαγγέλιον ἡ ἰδία παραβολή κατ’ ἀφήγησιν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, προτιμητέα ἐνταῦθα ἡ ἀφήγησις τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, ἡ ὁποία συμφωνεῖ καί με τήν ὑπόδειξιν τοῦ Μηναίου (πρβλ. Μηναῖον τοῦ Αὐγούστου, ἔκδοσις β΄, Βενετία 1852, σελ. 16).

 87. Ὅπου ψάλλονται τά 4 Ἐξαποστειλάρια· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...» κτλ. πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» καί κατά τόν Μικρόν Παρακλητικόν Κανόνα, ψάλλονται οὐχί κατ’ ἀπαίτησιν τοῦ ΤΜΕ, ἀλλά· «κατ’ Ἀθηναϊκόν τελετουργικόν ἔθιμον, ἀπό τινων ἐτῶν, ἐπικρατῆσαν...» (Πρβλ. Ἡμερολόγιον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ ἔτους 1965, σελ. 149).