Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Γ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς...».

Κοντάκιον: «Τῆς ἄνω ζωῆς...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσό­μοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου γλώττῃ...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ποταμοί θεολογίας...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, Καί νῦν τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, Καί νῦν τό Θεοτοκίον αὐτοῦ καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Ὁ α΄ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Βασιλείαν τήν τῶν οὐρανῶν...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τῆς Σοφίας τῷ στήθει ἀναπεσών...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἐλεήμονα Λόγον καί συμπαθῆ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ­τῃ Σαββάτου...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Βροντῆς υἱός γενόμενος...» καί 3.– Τό Σταυροθεοτοκίον αὐτοῦ· «Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου σου...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μάκαρ Ἰωάννη πάνσοφε... – Θεολογίας τά νάματα...  – Τό παρθενίας ἀπάνθισμα... – Εὐαγγελιστά θεσπέσιε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εὐαγγελιστά Ἰωάννη...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Θεόν οὐδείς πώποτε τεθέαται…» (Α΄ Ἰω. δ΄ 12-19).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἱστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ...» (Ἰω. ιθ΄ 25-27, κα΄ 24-25).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.