Ἄρχοντες Δομέστικοι τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ.

Ὁ βαθμὸς τοῦ Β΄ Δομεστίκου εἶναι ἡ πρώτη βαθμίδα, τὸ πρῶτο σκαλὶ τῶν Πατριαρχικῶν χορῶν, ποὺ θὰ ἐξελιχτεῖ ἀργότερα διαδοχικὰ μὲ τὴν προαγωγὴ σὲ Α´ Δομέστικο, Λαμπαδάριo καὶ Πρωτοψάλτη.

Γι´ αὐτὸ στὴ θέση αὐτὴ προσλαμβάνονται πάντοτε πρόσωπα ποὺ διακρίνονται γιὰ τὴν καλλιφωνία καὶ τὴν ἀντοχὴ τους. Ἐνας δὲ τέτοιος νέος ποὺ ἀνεβαίνει στοὺς πατριαρχικοὺς χοροὺς τὰ βρίσκει ὅλα ψαλτικὰ ἄγνωστα. Παρακολουθεῖ τὴν ἐκτέλεση τῆς μουσικῆς καὶ βλέπει ὅτι δὲν εἶναι αὐτὴ ἔτσι ποὺ τὴν εἶχε μάθει ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς δασκάλους του ἢ ὅπως τὴν ἔψαλε καὶ ὁ ἴδιος στοὺς ἐνοριακοὺς ναούς. Ἐκεῖ ἡ μουσικὴ ἤταν διαφορετική. Ἔδω μέσα ἐκπλήσσεται γιὰ τὴv Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσική, ποὺ ἀκούει ἀπὸ τοὺς πατριαρχικοὺς ψάλτες. Τοὺς θαυμάζει γιὰ τὸν ὑπέροχο τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο τὴν ἐκτελοῦν. Ἐνθουσιάζεται κι᾽ αὐτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴ μουσικὴ ποὺ ἁγνοοῦσε ὡς τώρα. Γοητεύεται ἀπὸ τοὺς ἀνωτέρους του καὶ πλάθει ὄνειρα γιὰ τὸ μέλλον.

Τέλος, στὸν Παραστατικὸ Πίνακα, ποὺ περιλαμβάνεται στὸ βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Ἀντωνέλλη " Ἡ Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ" ἀναφέρονται κατὰ τὸν Κ΄ αἰώνα στὸν Πάνσεπτο Πατριαρχικὸ Ναό·

Α´ Δομέστικοι

Δημήτριος Φωκαεύς19111915
Νικόλαος Μαυρόπουλος19161917
Δημήτριος Καραγιαννόπουλος19171919
Χαρίλαος Φιλανθίδης19191923
Ἄγγελος Βουδούρης19241927
Ἀναστάσιος Μιχαηλίδης19281947
Ἰωάννης Χαριατίδης1964...

Β´ Δομέστικοι

Πρόδρομος Τοπάλογλου19311938
Δημήτριος Μαγούρης1.3.193831.12.1938
Νικόλαος Συμεωνίδης19391946
Γεώργιος Μαυράκης19471948
Νικόλαος Τόλλαρος19491950
Ἀνδρέας Πετρόχειλος19511954
Δημοσθένης Παϊκόπουλος19541960
Νικόλαος Δικαστόπουλος19641982

Τροπάρια τῆς θ´ ᾠδῆς τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου

Ἦχος δ´.

Στῶμεν εὐλαβῶς ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ἐκβοήσωμεν· Χαῖρε κόσμου Δέσποινα· χαῖρε Μαρία, Κυρία πάντων ἡμῶν· χαῖρε ἡ μόνη ἄμωμος ἐν γυναιξὶ καὶ καλή· χαῖρε, σκεῦος, μύρον τὸ ἀκένωτον ἐπὶ σὲ κενωθὲν εἰσδεξάμενον.

Δόξα...

Ἡ περιστερά, ἡ τὸν ἐλεήμονα ἀποκυήσασα, χαῖρε, ἀειπάρθενε, ὁσίων πάντων, χαῖρε τὸ καύχημα, τῶν Ἀθλητῶν στεφάνωμα, χαῖρε, ἁπάντων τε τῶν δικαίων θεῖον ἐγκαλλώπισμα, καὶ ἡμῶν τῶν πιστῶν τὸ διάσωσμα.

Καὶ νῦν...

Φεῖσαι ὁ Θεός τῆς κληρονομίας σου, τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πάσας παραβλέπων νῦν, εἰς τοῦτο ἔχων, ἐκδυσωποῦσάν σε, τὴν ἐπὶ γῆς ἀσπόρως σε κυοφορήσασαν, διὰ μέγα ἔλεος θελήσαντα, μορφωθῆναι, Χριστέ, τὸ ἀλλότριον.

Ψάλλουν οἱ Ἄρχoντες Δομέστικοι τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ.
Φανάριον - Μάρτιος 1991
[ 2´ 02´´]

 

ΑΡΧΙΚΗ ] ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ] ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ]